Η νευρογενής διαλείπουσα χωλότητα είναι ένα σύνδρομο που περιλαμβάνει πόνο στη μέση, στους γλουτούς, στις γάμπες και στους άκρους πόδες, αίσθημα βάρους στη μέση και στα κάτω άκρα και καμιά φορά κράμπες. Συνήθως, εμφανίζεται κατά την όρθια στάση ή κατά τη βάδιση. Μερικές φορές, τα συμπτώματα υποστρέφουν με ελαφριά πρόσθια κάμψη του κορμού (σκύψιμο). Σε προχωρημένα στάδια, παρατηρείται αδυναμία βάδισης άνω των 100 ή 50 μ. χωρίς στάση. Η θεραπεία είναι αμιγώς χειρουργική και διενεργείται αποσυμπίεση με πεταλεκτομή, ωχρεκτομή και κατά περίπτωση σπονδυλοδεσία.
Η κύρια αιτία της νευρογενούς διαλείπουσας χωλότητας είναι η στένωση του σπονδυλικού σωλήνα της οσφυϊκής μοίρας. Η σπονδυλική στένωση μπορεί να συμβεί λόγω εκφυλιστικών αλλοιώσεων όπως η οστεοαρθρίτιδα, η δισκοκήλη, η πάχυνση των συνδέσμων ή η δημιουργία οστεόφυτων, “αλάτων” όπως είναι γνωστά. Η στένωση περιορίζει ουσιαστικά τον χώρο μέσα στον σπονδυλικό σωλήνα, ασκώντας πίεση στα νεύρα της σπονδυλικής στήλης, η οποία οδηγεί στα χαρακτηριστικά συμπτώματα της νόσου.
Τα κύρια συμπτώματα της νευρογενούς διαλείπουσας χωλότητας είναι:
● πόνος στη μέση, στους γλουτούς, στις γάμπες και στους άκρους πόδες
● αίσθημα βάρους στα κάτω άκρα
● κράμπες
● αδυναμία βάδισης μικρών αποστάσεων χωρίς στάση
● ανακούφιση των συμπτωμάτων με ελαφριά πρόσθια κάμψη του κορμού
Η διάγνωση της νευρογενούς διαλείπουσας χωλότητας γίνεται μέσω κλινικής εξέτασης και απεικονιστικών εξετάσεων. Οι βασικές εξετάσεις για την πάθηση είναι οι παρακάτω:
● απλές ακτινογραφίες: Μπορούν να αποκαλύψουν εκφυλιστικές αλλαγές και οστεόφυτα στη σπονδυλική στήλη.
● αξονική τομογραφία (CT): Παρέχει λεπτομερείς εικόνες της σπονδυλικής στήλης και μπορεί να αποκαλύψει στενώσεις και άλλες ανωμαλίες.
● μαγνητική τομογραφία (MRI): Εμφανίζει την κατάσταση των μαλακών ιστών, όπως δίσκοι και σύνδεσμοι, και μπορεί να δείξει την πίεση στα νεύρα.
Η θεραπεία της νευρογενούς διαλείπουσας χωλότητας μπορεί να είναι συντηρητική ή επεμβατική, ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και την ανταπόκριση του ασθενή στις διάφορες μεθόδους αντιμετώπισης.
Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει έναν κύκλο φυσικοθεραπειών, ειδικές ασκήσεις για μυϊκή ενδυνάμωση και ενίσχυση της ευκαμψίας. Ακόμα, ο γιατρός μπορεί να συστήσει κάποια φάρμακα, όπως:
● αναλγητικά για την ανακούφιση του πόνου
● αντιφλεγμονώδη για τη μείωση της φλεγμονής
● μυοχαλαρωτικά για τη μείωση των μυϊκών σπασμών
Σε περιπτώσεις όπου η συντηρητική θεραπεία δεν είναι αποτελεσματική, μπορεί να απαιτηθεί αντιμετώπιση με χειρουργείο και ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές με στόχο την αποσυμπίεση της σπονδυλικής στήλης, εκεί όπου εντοπίζεται η στένωση. Η επεμβατική θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει:
● την πεταλεκτομή, την αφαίρεση δηλαδή των πετάλων του σπονδύλου για να διευρυνθεί ο σπονδυλικός σωλήνας και να δημιουργηθεί περισσότερος χώρος για τα νεύρα, ώστε να μην πιέζονται (σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να αφαιρεθεί μέρος των πετάλων, οπότε να έχουμε την ημιπεταλεκτομή)
● την ωχρεκτομή, όπου αφαιρείται το πάχος των συνδέσμων που πιέζουν τα νεύρα
● τη σπονδυλοδεσία, που γίνεται σε περιπτώσεις όπου υπάρχει αστάθεια της σπονδυλικής στήλης, για τη σταθεροποίηση των σπονδύλων με τη χρήση μεταλλικών εμφυτευμάτων
Οι ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές προσφέρουν ταχύτερη ανάρρωση και λιγότερο πόνο μετά το χειρουργείο. Συνολικά, η σωστή διάγνωση και η κατάλληλη θεραπεία μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών με νευρογενή διαλείπουσα χωλότητα.
Επικοινωνήστε σήμερα τηλεφωνικά με τον νευροχειρουργό σπονδυλικής στήλης και εγκεφάλου, Δρ. Βλατάκη, και κλείστε το ραντεβού σας, για την απαραίτητη διάγνωση και τον σχεδιασμό ενός εξατομικευμένου πλάνου θεραπείας.
Προγραμματίστε το ραντεβού σας